Podobno od końca II Wojny Światowej nie było jeszcze ani jednego dnia na świecie bez działań zbrojnych bądź zamieszek. Niestety tak już jest, że natura ludzka jest zachłanna i kłótliwa. Najgorsze jest to, że nie chodzi tu o większość tylko o sporadyczne jednostki. To właśnie za sprawą tych jednostek, a właściwie ich niezdrowych ambicji i wyobraźni tak właśnie jest. Ludzie tacy mają bardzo silne charaktery, dzięki którym narody „lgną do nich”. Potrafią bardzo łatwo zjednywać sobie zwolenników i namówić ich do swoich ideologii.
W historii mamy wiele przykładów tego zjawiska. Adolf Hitler wódz III Rzeszy był jednym z największych oprawców i zbrodniarzy XX wieku. To jego program sprawił, że nacje takie jak Żydzi, Cyganie czy Słowianie klasyfikowani byli jako tzw. „podludzie”. Masowo ich unicestwiał. Rejony zamieszkiwane przez Żydów odgradzał murem. Miejsca takie nazywało się getto. W okresie jego przywództwa wpojona przez niego wrogość do innych ras nieniemieckich była tak ogromna, że przeważająca większość jego rodaków uważała, że życie z ?podludźmi? nie jest możliwe.
Następną osobą, która zapisała się jako wielki zbrodniarz to wódz ZSRR – Józef Stalin. Razem z czasem przedwojennym, czasów wojny i powojennych ten ludobójca ma więcej istot ludzkich na sumieniu niż Hitler. Ponadto na jego niekorzyść przemawia fakt, że unicestwiał on nie tylko przedstawicieli innych nacji ale i swój naród. Stalin był panicznie nieufny nawet wobec własnej świty. Jak coś wydawało mu się podpadające zabijał swoich „wrogów” wraz z całymi rodzinami a nawet ze znajomymi.
W Związku Radzieckim obowiązującym systemem był komunizm. Po zakończeniu II Wojny Światowej Europę podzielono na dwa obozy ustrojowe. Wschodnia i środkowa część Europy przypadła Stalinowi. Niemcy podzielono także pomiędzy sprzymierzeńców i ZSRR. Stolica Niemiec Berlin mimo, że usytuowany był na obszarze, nad którym nadzór miał Stalin także została podzielona na dwie strefy: Berlin Wschodni i Zachodni. Właśnie w tym mieście stanął najsłynniejszy mur jaki odgradzał i poróżniał ludzi. W krajach bloku wschodniego ludziom żyło się gorzej niż w krajach tzw. zachodnich. Nie biorąc pod uwagę warunków bytowych, w Bloku komunistycznym brak było wolności osobistej, nie było wolności wypowiedzi – istniała cenzura, nie można było wyjeżdżać z kraju bez pozwolenia władz. Z tego też powodu Niemcy zamieszkujący Berlin Wschodni byli ?o krok? od dobrobytu i z tego też powodu zaczęli masowo przechodzić do Berlina Zachodniego. W 1961 władze komunistyczne postanowiły wznieść mur, który to utrudni a wręcz uniemożliwi ucieczki na zachodnią stronę.
Mur berliński jest chyba największym symbolem podziału. Wraz z jego upadkiem, który to nastąpił 1989 na kontynencie zaczął zanikać system komunistyczny. Świadomość ludzka sprawiła, że podziały między ludźmi na kontynencie zaczęły zanikać. Poziom życia zaczął podnosić się do tego na zachodzie. Gdyby nie to, że część obywateli żyjących we Wschodniej Europie nie zgadzała się na taką sytuację, żeby kilka osób decydowało o losach całych narodów podział Europy istniałby do dnia dzisiejszego.
W dzisiejszych czasach, przynajmniej w Polsce gdzie konflikty zbrojne nie mają miejsca fizycznych symboli podziału nie ma. Bywają sporadyczne lokalne konflikty, po których następuje muru. Ale są to często rodzinne sytuacje sporne, do których dochodzi po kłótniach rodzinnych. Czsem właściciel ziemi zagrodzi drogę, z której korzystali do tej pory inni ludzie. Nie mogąc się porozumieć z władzami terenowymi postanawia w taki sposób dociekać swoich praw.
Okoliczności takie nie miały by miejsca, gdyby ludzkość patrzyła na świat trochę inaczej. Zazdrość i nienawiść, którymi to część ludzi kieruje się w życiu codziennym jest niepotrzebna. Wszelkich dóbr na świecie jest pod dostatkiem. Nie powinniśmy nic nikomu zazdrościć, bo wbrew temu co się wydaje starczy i dla nas. Także nienawiść, która to właśnie była najczęstszym powodem stawiania murów w historii, też nie powinna mieć miejsca w naszym życiu. Dobrze było by żebyśmy kierowali się w życiu mottem:
Zgoda buduje, niezgoda rujnuje